Złotokap Waterera 'Vossii’ to najcenniejsza odmiana, słynąca z najdłuższych kwiatostanów i bardzo obfitego kwitnienia. Nie ma zbyt wielkich wymagań, może rosnąc praktycznie w każdej glebie, znosi okresowe susze. Jak u wszystkich złotokapów trujące są wszystkie części rośliny, a w szczególności dojrzałe nasiona.

Złotokap Waterera 'Vossii’ (Laburnum x watereri 'Vossi’) jest mieszańcem popularnego złotokapu pospolitego (L. anagyroides) i mniej znanego złotokapu alpejskiego (L. alpinum). Należy do rodziny bobowatych (Fabaceae). Pochodzi z XIX wieku z Holandii. W Polsce odmiana ta znana jest od dawna, lecz nie często spotyka się ją w ogrodach i parkach. A szkoda, bo jest wyjątkowo ozdobna.

Złotokap Waterera 'Vossii’ to wysoki krzew lub niewielkie drzewo o koronie w kształcie odwróconego stożka. Dorasta do 3-4 m wysokości i podobnej szerokości. Rośnie dość wolno i maksymalny rozmiar osiąga dopiero po 20-50 latach. Ma krotki pień, jego dolne pędy są sztywne i wzniesione, natomiast górne gałęzie mogą się lekko przewieszać. Zielone pędy i trójlistkowe, jajowate liście nie są specjalnie dekoracyjne, pojawiają się przed kwitnieniem i stanowią intensywnie ciemnozielone, kontrastowe tło dla żółtych kwiatów. To właśnie ze względu na efektowne kwiaty złotokap nazywany jest często „złotym deszczem”.

Złotokap Waterera kwitnie od maja do czerwca. Długie, zwisające w dół, luźno opadające grona, złożone są ze złocistożółtych kwiatów o motylkowym kształcie. U odmiany 'Vossii’ długość kwiatostanów dochodzi nawet do 50 cm. Kwiaty mają delikatny, przyjemny zapach i wabią owady, głównie trzmiele.

Po zakończeniu kwitnienia tworzą się płaskie, suche strąki długości około 5 cm, które przez wiele miesięcy utrzymują się na pędach. W ich środku zamknięte są małe, czarne nasiona, które zawierają toksyczny alkaloid cytyzynę. Spożycie przez człowieka nawet niewielkiej ich ilości może grozić śmiercią. Trujące są również inne części rośliny – kwiaty i korzenie. Natomiast z nasion robi się wyciągi, które w małych dawkach mają działanie lecznicze.

WARUNKI UPRAWY

Złotokap Waterera 'Vossii’ najlepiej posadzić na stanowisku słonecznym i ciepłym, osłoniętym od silnych wiatrów. Ilość światła ma wpływ na intensywność kwitnienia – w cieniu jest ono zdecydowanie słabsze.

Roślina ta jest bardzo tolerancyjna w stosunku do podłoża. Chociaż preferuje glebę żyzną, lekką, i wilgotną o odczynie zasadowym, to poradzi sobie także w podłożu piaszczystym i mniej zasobnym, a także w ziemi ciężkiej i gliniastej oraz bardziej kwaśnej.

Złotokap Waterera 'Vossii’ jest dość wytrzymały i dostosowuje się do panujących warunków środowiskowych – przetrwa nawet chwilową suszę. Jest odporny również na zanieczyszczenia powietrza, dlatego może być sadzony w dużych miastach. Ponadto nie wymaga zbyt częstego nawożenia. Wiosną można zastosować wieloskładnikowy nawóz wolnodziałający, który stopniowo przez cały sezon wegetacyjny będzie uwalniał do gleby potrzebne składniki odżywcze. Wokół krzewu warto rozłożyć ściółkę.

Wbrew obiegowej opinii o średniej odporności na mróz, złotokap dość dobrze znosi srogie zimy. Przemarzać mogą jedynie pojedyncze najmłodsze pędy, co nie rzutuje na ogólny wygląd rośliny. Dużo bardziej szkodliwe są majowe przymrozki, które mogą uszkadzać pąki, doprowadzając tym samym do osłabienia lub braku kwitnienia w danym roku.

Złotokap nie wymaga i nie lubi cięcia. W odróżnieniu od innych roślin, u których regularne przycinanie powoduje zagęszczanie się pędów – złotokapy po cięciu słabo się rozkrzewiają. Regularnie usuwamy tylko pędy uszkodzone i uschnięte. Kiedy cięcie jest konieczne, np. gdy chcemy prowadzić krzew przy altanie, pergoli lub drabince, wówczas zabieg ten wykonujemy tuż po kwitnieniu. Pamiętajmy o tym, aby nie formować roślin za późno, gdyż latem zawiązują się pąki kwiatowe na następny rok.

ROZMNAŻANIE

Złotokap Waterera 'Vossii’ rozmnaża się głownie przez sadzonki zielne pobierane w czerwcu, a także przez sadzonki zdrewniałe pobierane w marcu, które ukorzenia przez okres około 5-6 tygodni. Inną metodą jest zebranie jesienią nasion i posadzenie ich w maju (wcześniej nasiona dobrze jest namoczyć w gorącej wodzie). Rośliny uzyskane z nasion kwitną dopiero po 5-6 latach po posadzeniu.

ZASTOSOWANIE

Złotokap Waterera 'Vossii’ wygląda doskonale w pojedynczych nasadzeniach w dobrze wyeksponowanym, słonecznym miejscu na trawniku. Sprawdzi się także w grupie, gdzie w momencie kwitnienia, wywoła prawdziwie spektakularny efekt. Elastyczne pędy krzewu pozwalają na prowadzenie go po trejażach, pergolach czy altanach. Posiadacze większych ogrodów mogą sobie pozwolić na stworzenie efektownych szpalerów w kształcie tuneli. Z odpowiednio prowadzonych złotokapów stworzyć można także oryginalne, zadaszenia np. nad furtką.

Złotokap po przekwitnięciu nie wygląda zbyt ciekawie, dlatego w jego pobliżu warto posadzić gatunki, które kwitną latem i wczesną jesienią oraz rośliny, które ładnie przebarwiają się pod koniec sezonu. Przewieszające się, zielone pędy złotokapów będą mogły wtedy stanowić tło dla innych krzewów i niskich drzew.

SADZENIE

Ze względu na luźny i silnie rozrastający się system korzeniowy, uniemożliwiający przesadzanie złotokapu w starszym wieku, sadzić należy wyłącznie okazy uprawiane w pojemnikach. Wcześniej warto dobrze zastanowić się nad wyborem odpowiedniego miejsca uprawy, żeby po latach nie trzeba było go zmieniać – jest to bardzo ryzykowne i zwykle kończy się obumarciem rośliny.

CHOROBY

Mimo, że złotokap rzadko jest atakowany przez choroby, może się zdarzyć, że na jego liściach pojawią się małe, okrągłe, brązowe plamki. Świadczy to o wystąpieniu pierścieniowej plamistości liścia. Jest to choroba grzybowa. Żeby jej zapobiec należy jesienią zgrabić opadłe liście i spalić je. Jeśli w sezonie wegetacyjnym zauważymy pojawiające się na liściach zmiany, należy wykonać oprysk środkiem ochrony roślin, jak np. Topsin M 500 SC.

Zobacz także:

Magnolia, złotokap i fotergilla nie lubią przycinania CZYTAJ DALEJ >>

Kwitnący złotokap OGLĄDAJ FILM