Pelargonia angielska jest rośliną łatwą w uprawie, choć nieco bardziej wymagającą niż inne gatunki pelargonii. Przy odpowiedniej pielęgnacji jej okazałe, wielobarwne kwiaty są wspaniałą dekoracją każdego parapetu i balkonu.

Pelargonia angielska (Pelargonium grandiflorum) nazywana jest inaczej królewską. Należy do grupy pelargonii wielkokwiatowych, ponieważ cechuje się dużymi kwiatami, osiągającymi nawet do 5 cm średnicy. Mogą one być w różnych barwach: od białego przez różowy, czerwony, purpurowy do ciemnego fioletu. Najczęściej mają ciemny rysunek lub plamki, a dodatkowo brzegi ich płatków są karbowane, pomarszczone lub pofalowane, przez co sprawiają wrażenie pełnych. Kwitnienie rozpoczyna się w maju i trwa aż do pierwszych chłodniejszych dni. Ząbkowane, duże liście również dodają uroku całej roślinie.

Pelargonia angielska ma bardzo zwarty i wzniesiony pokrój, osiąga 40-70 cm wysokości. Jest rośliną wieloletnią, która jednak w naszych warunkach klimatycznych musi zimować w pomieszczeniu. W porównaniu do innych pelargonii jest bardziej wrażliwa na niekorzystne warunki atmosferyczne. Pomimo tego, bardzo chętnie uprawia się ją nie tylko na okiennym parapecie, ale również w pojemnikach ustawionych na balkonach i tarasach.

STANOWISKO

Jak każda inna pelargonia, również i ta preferuje słoneczne, jasne stanowiska. Ma to szczególne znaczenie zwłaszcza w okresie kwitnienia. Miejsce uprawy powinno być przewiewne, aby zapobiec chorobom grzybowym. W zimie pelargonię przechowujemy w widnym pomieszczeniu, gdzie temperatura spada do 12-15°C. Na zewnątrz wystawiamy ją w połowie maja, kiedy minie niebezpieczeństwo przymrozków. Roślinę musimy stopniowo przyzwyczajać do silnego nasłonecznienia, gdyż ostre promienie słoneczne mogą przyczynić się do poparzenia liści.

PODLEWANIE

Pelargonię angielską należy podlewać regularnie pod koroną liści, aby uniknąć na nich szpecących plam i zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia szarej pleśni między gęstymi łodyżkami. Z tego też względu nie wolno jej zraszać. W miesiącach letnich roślina wymaga dużej ilości wilgoci, ale podłoże powinno wyschnąć zanim podlejemy ją po raz kolejny. W zimie ograniczamy podlewanie do 3-4 razy w tygodniu.

NAWOŻENIE

Od marca aż do września pelargonię angielską dokarmiamy raz w tygodniu, stosując nawóz do kwiatów kwitnących albo nawóz przeznaczony konkretnie dla pelargonii. Gdy wypuści pąki, dostarczamy jej dużych ilości potasu, aż do zakwitnięcia. Zimą nie nawozimy.

PRZESADZANIE

Po przekwitnięciu można pelargonię przesadzić. Wybieramy doniczkę tylko nieco większą od poprzedniej, ponieważ rośliny kwitną obficiej, kiedy korzenie nie mają zbędnej przestrzeni. Najlepiej użyć żyznej, przepuszczalnej ziemi z grubą warstwą drenażu na spodzie. Młode egzemplarze przesadzamy co roku, a starsze można rzadziej.

PRZYCINANIE

Pelargonię tniemy na wiosnę, skracając jej pędy nawet o połowę. Cięcie pomoże zachować charakterystyczny kształt i zapewni roślinie odpowiedni rozwój oraz kwitnienie. Systematycznie usuwamy przekwitłe kwiatostany i wyschnięte liście, gdyż nie tylko nieładnie wyglądają, lecz także hamują rozwijanie się nowych pąków kwiatowych.

ROZMNAŻANIE

Większość odmian pelargonii królewskiej nie zawiązuje nasion, dlatego nowe rośliny, można uzyskać tylko przez sadzonki. Pobieramy je od połowy lipca do połowy sierpnia. Sadzonki wierzchołkowe powinny być długości około 10 cm z jedną lub dwiema parami liści. Można umieścić je w wodzie na około 3 tygodnie, żeby puściły korzenie, albo od razu posadzić do doniczki z mieszanką torfu z piaskiem. Utrzymujemy stale wilgotne podłoże. W ciepłym i jasnym miejscu sadzonki ukorzenią się po 2-3 tygodniach. Po tym czasie trzeba im zapewnić stanowisko, w którym temperatura nie przekroczy 14°C. W innym wypadku nie doczekamy się kwiatów.

CHOROBY

Pelargonia angielska powinna być uprawiana w miejscu zadaszonym. Roślina ta jest bardzo wrażliwa na dużą wilgotność i opady deszczu. Wówczas płatki kwiatów sklejają się i gniją, co skutkuje pojawieniem się szarej pleśni na kwiatach i liściach. W momencie zaobserwowania na roślinie oznak choroby (ciemne plamy na liściach pokryte szarawym, mączystym nalotem) należy spryskać ją odpowiednim środkiem grzybobójczym.

Pelargonia angielska bywa również atakowana przez inne choroby grzybowe, takie jak mączniak prawdziwy i rzekomy. Objawia się szarym nalotem na spodniej stronie liści lub na młodych częściach rośliny. W tym przypadku również pomoże oprysk preparatem antygrzybowym.

Niekiedy mogą pojawić się choroby o podłożu bakteryjnym, jak zaraza pelargonii. W początkowym stadium tej groźnej choroby na liściach widoczne są brunatne, okrągłe plamy z jasną obwódką. Z czasem liście więdną i opadają. Zaatakowanej rośliny nie da się uratować i należy ją wyrzucić.

Zobacz także:

Surfinia (petunia kaskadowa) CZYTAJ DALEJ >>