Szafirek (Muscari sp.) to jedna z łatwiejszych w uprawie roślin cebulowych kwitnących w ogrodzie wiosną. Nadaje się również do pędzenia w doniczce.
Do rodzaju szafirek należy około 30 gatunków naturalnie występujących w północnej Afryce, Azji oraz Europie. W Polsce najbardziej rozpowszechnione są dwa gatunki o podobnej sylwetce i terminie kwitnienia – szafirek groniasty (Muscari botryoides) i szafirek armeński (Muscari armeniacum).
Choć największym powodzeniem cieszą się szafirki niebieskie, istnieją odmiany o kwiatach białych, fioletowych, liliowych i dwubarwnych. Wszystkie kwitną w kwietniu i maju. Ich groniaste kwiatostany wyrastają z cebuli dopiero po pojawieniu się trawiastych liści. Rośliny osiągają wtedy 15-20 cm wysokości.
Szafirki zawdzięczają swą nazwę formie i barwie kwiatów, wyglądem przypominających skupisko drobnych kamieni szlachetnych – szafirów. Ich łacińska nazwa Muscari pochodzi od greckiego słowa moschos, oznaczającego piżmo, co nawiązuje do charakterystycznego delikatnego zapachu niektórych odmian tych kwiatów.
ZASTOSOWANIE, UPRAWA I SADZENIE
Szafirki świetnie sprawdzają się na rabatach, obwódkach, skalnikach, trawnikach oraz jako kwiaty cięte w postaci malutkich uroczych bukiecików. Nadają się do pędzenia zimą i wczesną wiosną. Lubią stanowiska słoneczne i półcieniste. Można je sadzić pod koronami drzew liściastych, które w czasie ich kwitnienia nie mają jeszcze wykształconych liści.
Szafirki mają małe wymagania glebowe, preferują jednak gleby przepuszczalne, próchnicze, umiarkowanie wilgotne o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Stosunkowo szybko się rozrastają, dlatego też cebulek nie powinno się sadzić zbyt gęsto (najlepiej co 8–10 cm). Umieszcza się je w podłożu na głębokości około 7 cm. Termin sadzenia szafirków przypada jesienią (od końca września do początku października).
PIELĘGNACJA
Zaleca się usuwanie przekwitniętych kwiatów, co pozwala zapobiec wytwarzaniu nasion i tym samym osłabieniu rośliny. W okresie wegetacji i w czasie suszy należy zadbać o odpowiednie nawodnienie. Należy jednak pamiętać, że nadmiar wody im szkodzi. Większość odmian szafirków jest odporna na mróz. Szafirki nie wymagają częstego przesadzania. Regularnie nawożone mogą rosnąć w tym samym miejscu przez kilka lat, tworząc piękne, barwne kobierce kwiatów. Jeśli chcemy je jednak przesadzić, to cebule wykopujemy w czerwcu i lipcu. Na miejsce docelowe wysadzamy je od razu lub przechowujemy w piasku do początku jesieni.
Zobacz także:
Cebulica syberyjska CZYTAJ DALEJ >>
