Wiosenna regeneracja trawnika nigdy nie powinna być zaniedbywana. W dużej mierze to właśnie od zabiegów pielęgnacyjnych wykonanych w tym czasie będzie zależał wygląd naszego trawnika przez resztę roku.

Po zimie trawnik potrzebuje szczególnej pielęgnacji – pożółkłe źdźbła, kiełkujące chwasty i plamy obumarłej darni zdecydowanie nie są ozdobą ogrodu. Przy umiarkowanie chłodnej i niezbyt długiej zimie, trawnik nie powinien doświadczyć szczególnego uszczerbku. Jeśli jednak zimą często zdarzały się duże opady deszczu lub śniegu, możemy spodziewać się pojawienia pleśni śniegowej, czyli porastającej trawnik białej grzybni tworzącej się w wyniku braku światła i zbyt dużej wilgoci. Równie szkodliwe mogą być łagodne i ciepłe zimy, gdyż w takich warunkach doskonale rozwija się mech będący cichym zabójcą zielonego trawnika. Późną jesienią i wczesną wiosną murawę może także zniszczyć działalność kretów, która w tym okresie znacząco wzrasta.

Aby zatem móc latem cieszyć się gęstą, gładką i soczyście zieloną trawą należy wykonać szereg czynności pielęgnacyjnych. Ich rodzaj trzeba dobrać do stanu w jakim znajduje się trawnik oraz do charakteru gleby, na której rośnie trawa.

GRABIENIE

Pierwsze zabiegi porządkowe na trawniku planujemy na dzień, gdy darń jest sucha. Zaczynamy od usunięcia z trawnika wszelkich niechcianych pozostałości po zimie. Sprzątamy więc suche źdźbła, opadłe liście, resztki roślin, gałązki i inne zalegające odpadki, gdyż pozostawione resztki organiczne mogłyby doprowadzić do rozwoju chorób trawy lub stać się siedliskiem szkodników. Na początek można do tego zastosować tylko grabie, najlepiej wachlarzowe, czyli takie o sprężystej strukturze. Grabienie najlepiej przeprowadzać już wczesną wiosną – w marcu, gdy stopnieje śnieg i ustabilizuje się pogoda.

WAŁOWANIE

Jeśli nasz trawnik na wiosnę ma nieregularną, miejscami wybrzuszoną powierzchnię, możemy go wyrównać wykonując wałowanie, które polega na przeciągnięciu po murawie specjalnego wału ogrodowego, który dociska do podłoża kępy traw, które zostały od niego oddzielone przez zimowe mrozy, dzięki czemu trawa może się lepiej ukorzenić. Walec powinien mieć ciężar przynajmniej kilkudziesięciu kilogramów. Nie musimy się obawiać, że źdźbła trawy zostaną zgniecione. Trawa jest na tyle silna i elastyczna, że podniesie się po zabiegu.

Wałowanie trzeba rozpocząć, gdy ziemia jest lekko wilgotna. Przejechanie walcem po glebie wysuszonej nie da żadnego efektu, w takim podłożu trawa nie ma szans na ukorzenienie. Natomiast wałowanie bardzo mokrej ziemi poskutkuje zbyt silnym jej ubiciem, które będzie utrudniało wzrost trawy.

WERTYKULACJA

W przypadku niektórych trawników zwykłe grabienie może nie wystarczyć, bo na podłożu zalegać będzie warstwa filcu, czyli zbita masa obumarłych części roślin, która blokuje dostęp wody, powietrza i składników odżywczych do systemu korzeniowego trawy. Żeby usunąć nagromadzony filc potrzebna będzie wertykulacja. Zabieg ten polega na pionowym nacięciu darni za pomocą narzędzia zwanego wertykulatorem. Do wyboru mamy wertykulator ręczny, który przypomina grabie wyposażone w ostre zęby i kółka lub ma postać osadzonego na długim trzonku wałka z nożami. Sprawdzi się on na niedużej powierzchni, natomiast do większych trawników bardziej odpowiednie będą wertykulatory elektryczne lub spalinowe, przypominające wyglądem kosiarki.

Wertykulację najlepiej przeprowadzić w połowie kwietnia, gdy murawa będzie już dobrze rosnąć. Zbyt wczesne przeprowadzenie tego zabiegu może spowodować wyrwanie młodych źdźbeł trawy i co za tym idzie, jeszcze większe pogorszenie wyglądu trawnika. Zabieg wertykulacji można wykonywać tylko na trawnikach mających więcej niż 2 lata, ponieważ młodsza trawa zostanie uszkodzona przez ostrza urządzenia. Z wertykulacji rezygnujemy także wtedy, jeśli konieczne było wałowanie darni poodrywanej od podłoża. W takim przypadku wertykulacja mogłaby nadmiernie uszkodzić trawnik i zniweczyć efekty wałowania.

DOSIEWANIE TRAWY

Przy kiepskiej kondycji trawnika z widocznymi miejscami pozbawionymi darni jesteśmy zmuszeni do dosiania trawy. Najlepiej użyć tej samej mieszanki nasion, która posłużyła nam do zakładania trawnika. Nasiona przykrywamy warstwą ziemi (około 1 cm) i lekko ja ubijamy. Dzięki temu nie będą wymywane przez deszcz i wydziobywane przez ptaki.

AERACJA (NAPOWIETRZANIE TRAWNIKA)

Wiosenną aerację najlepiej wykonać w okresie od marca do maja. Zabieg ten prowadzi do rozluźniania trawnika i pomaga doprowadzić powietrze do korzeni traw. Polega on na nakłuwaniu darni widłami, co jest pracochłonne lub za pomocą aeratora ręcznego, elektrycznego lub spalinowego, który z pewnością sprawdzi się na większym terenie. Jeśli trawnik nie jest zbyt rozległy, można posłużyć się kolczastymi nakładkami na buty lub niezbyt ciężkim wałem z założonymi kolcami.

Dzięki aeracji podłoże pod trawnikiem będzie mniej zbite, a to przyczyni się do poprawy wchłaniania wody i nawozów oraz zwiększenia wymiany gazowej między glebą a atmosferą. Po obfitych opadach na trawniku nie będą tworzyły się kałuże, a sama darń stanie się bardziej miękka i sprężysta.

PIASKOWANIE

Po aeracji przeprowadzonej na glebach ciężkich i zbitych, należy wykonać piaskowanie, polegające na posypaniu trawnika cienką warstwą piasku (około 5 cm). Wypełni on otwory w podłożu, rozluźniając glebę i ułatwiając korzeniom oddychanie.

NAWOŻENIE I PODLEWANIE

Wczesną wiosną rośnie zapotrzebowanie na azot, który odpowiada on za szybki wzrost trawy i jej soczysty zielony kolor. Dlatego pierwsze wiosenne nawożenie przeprowadzamy nawozami bogatymi w azot. Wzrost murawy poprawi też wzmacniający system korzeniowy fosfor i potas. Na przełomie marca i kwietnia równomiernie rozsypujemy nawóz na suchym trawniku przy dodatnich temperaturach (powyżej 5°C). Następnie trawę obficie podlewamy. Do kolejnego zasilania warto użyć nawóz długo działający, charakteryzujący się powolnym stopniowym uwalnianiem składników pokarmowych.

W okresie wczesnowiosennym oprócz chemicznego nawozu trzeba dostarczyć trawie substancji organicznych. Najlepszym ich źródłem jest kompost. Zamiast niego można również przeprowadzić mulczowanie, polegające na rozrzucaniu przez kosiarkę świeżo skoszonej i rozdrobnionej trawy. Dzięki temu trawnik zostanie jednocześnie przystrzyżony i odżywiony.

Aby trawa rosła równomiernie, trzeba ją podlewać. Pozostawienie murawy przez dłuższy czas bez wody powoduje jej żółknięcie, a nawet zasychanie. Na dużym trawniku warto pomyśleć o automatycznym podlewaniu sterowanym. W takim systemie dysze wyłaniają się ponad ziemię tylko na czas zraszania.

KOSZENIE

Pierwsze koszenie po zimie najlepiej wykonać, gdy mamy pewność, że temperatura nie spadnie poniżej -5°C), a źdźbła osiągnęły 8-10 cm wysokości. Zwykle wypada to w kwietniu, ale jeśli wegetacja jest bardzo wczesna, pierwszy pokos można przeprowadzić nawet w marcu. Wszystko zależy od tempa wzrostu posianego gatunku trawy i panujących aktualnie warunków atmosferycznych.

Przed przystąpieniem do koszenia warto sprawdzić stan kosiarki i dobrze naostrzyć jej ostrza. Tępe noże zamiast ścinać trawę, będą ją szarpać i pogarszać jej kondycję.

Zobacz także:

Jak pielęgnować skalniak CZYTAJ DALEJ >>