Zanim przystąpię do przycinania drzew i krzewów w ogrodzie, zawsze upewniam się czy naprawdę tego potrzebują. Większość z nich po zetknięciu z sekatorem ładnie się rozkrzewia i obficiej kwitnie. Ale niektórym regularne cięcie w ogóle nie jest potrzebne, bo zawiązują dużo pąków nawet na starych mocno zdrewniałych gałęziach i odmładzanie ich nie ma sensu. Są też takie gatunki, którym skrócenie pędów może wyraźnie zaszkodzić i bardzo długo nie doczekamy się na nich młodych przyrostów, ani kwiatów.

MAGNOLIA

W uprawie magnolii odradzam wszelkich eksperymentów z nożycami. Naturalny pokrój tych krzewów jest bardzo ładny i nie zajmują wiele miejsca. Po przycięciu dość trudno odrastają, ponieważ mają słabą zdolność przywracania do życia ukrytych w korze kilkuletnich pąków, zwanych oczkami śpiącymi. Obserwując swój okaz przez kilka sezonów zauważyłam, że niemal nie zawiązuje on nowych pędów na starym drewnie, a jego dalszy rozwój następuje tylko na końcach młodych gałęzi. W dodatku przyrasta bardzo wolno. W razie konieczności stosuję więc tylko cięcie sanitarne. Wiosną usuwam przemarznięte lub ewentualnie uschnięte pędy. Zdarza się to niezwykle rzadko, bo moja magnolia gwiaździsta należy do tych bardziej odpornych na przemarzanie. Posadzona w zacisznym słonecznym miejscu przy ogrodzeniu w towarzystwie dereni, ma dobre warunki do swobodnego wzrostu.

W przypadku kiedy magnolia urośnie w niepożądanym kierunku, np. na ścianę domu albo za płot do sąsiada, jedynym wyjściem może okazać się skrócenie kilkuletnich pędów. Wtedy należy sobie zdawać sprawę, że rany na gałęziach tych roślin goją się bardzo wolno. Upłynie kilka lat, zanim miejsca cięcia zupełnie się zabliźnią. Ponad to zabieg należy przeprowadzić najpóźniej do połowy lipca. Jeśli się spóźnimy magnolia w przyszłym sezonie nie zakwitnie, bo pękate pąki kwiatowe zawiązuje późnym latem w roku poprzedzającym kwitnienie. Zatem należy się dwa razy zastanowić czy na pewno warto ingerować w jej wzrost i zamiast cudownych kwiatów oglądać gołe kikuty.

ZŁOTOKAP I FOTERGILLA

Podobnie jak magnolia cięcie formujące źle znoszą złotokapy i fotergille. Po przycięciu marnie się rozkrzewiają i w następnym sezonie słabiej kwitną. Jeśli już musimy potraktować je sekatorem, to zróbmy to od razu po kwitnieniu, skracając pędy bardzo umiarkowanie – tylko tyle, ile naprawdę potrzeba.

Zobacz także:

Złotokap Waterera 'Vossii’ CZYTAJ DALEJ >>

Fotergilla – krzew o wielu obliczach CZYTAJ DALEJ >>