Hoja różowa jest łatwą w uprawie i mało wymagającą rośliną doniczkową o efektownych gwiazdkowatych kwiatach.
Hoje należą do rodziny toinowatych (Apocynaceae), znanych jest ponad 200 gatunków. Rośliny te pochodzą z Dalekiego Wschodu i tropikalnych rejonów Australii. Nazwa rodzajowa została nadana na cześć Thomasa Hoya, angielskiego hodowcy i ogrodnika, żyjącego w końcu XVIII wieku.
Najczęściej uprawianym gatunkiem jest hoja różowa (Hoya carnosa). Jest to niezbyt szybko rosnące pnącze wytwarzające liczne, wijące się pędy pokryte wyrastającymi parami, mięsistymi, owalnymi liśćmi o krótkich ogonkach. Górna strona blaszek liściowych jest ciemnozielona i błyszcząca, pokryta niekiedy niewielkimi jasnymi plamkami, a spodnia strona jaśniejsza i matowa. Na pędach tworzą się korzenie przybyszowe. Roślina może osiągnąć 120 cm wysokości i 45 cm szerokości.
W uprawie doniczkowej pędy hoi można oplatać wokół palików, kratek bądź innych ozdobnych podpór. Można również prowadzić je na linkach wokół ramy okiennej lub pozostawić swobodnie zwieszające się. Korzystniejsze jest jednak oplatanie pędów, ponieważ długie, nowe przyrosty są początkowo całkowicie bezlistne i do czasu kiedy wyrosną na nich liście nie wyglądają szczególnie dekoracyjnie. Wplecione pomiędzy starsze ulistnione pędy, nie będą rzucały się w oczy i roślina ani na chwilę nie straci na atrakcyjności.
Dobrze pielęgnowana, zdrowa roślina bywa gęsto obsypana kwiatami. Kwitnienie trwa najczęściej od czerwca do późnej jesieni. Niewielkie, mięsiste, gwiazdkowate kwiaty o białych lub kremowych płatkach z czerwonym środkiem, wyrastają na dość długich szypułkach. Zebrane są po kilkanaście sztuk w wiechowate kwiatostany, wyrastające z międzywęźli u podstawy liści. Kwiaty są bardzo trwałe – pozostają na roślinie nawet kilka tygodni.
Kwiaty hoi wydzielają mdły, intensywny zapach oraz krople lepkiej cieczy podobnej do miodu. U bardziej wrażliwych osób mogą wywoływać bóle głowy lub duszności – dlatego na okres kwitnienia hoję najlepiej umieścić w dużym, rzadziej uczęszczanym pokoju. Najlepiej roślinę przestawić już w momencie zawiązywania pierwszych pąków kwiatowych, bo zmiana miejsca w czasie pełni kwitnienia może spowodować zrzucenie pąków kwiatowych i rozwiniętych kwiatów.
Kupując hoje różową trzeba zwrócić uwagę na to jakie ma liście – powinny być zdrowe, błyszczące, z nowymi przyrostami. Rośliny oferowane w sprzedaży zwykle są umocowane do palików lub pałąków.
Zasady pielęgnacji hoi różowej
MIEJSCE
Hoja różowa najlepiej kwitnie w miejscu dobrze oświetlonym, ale osłoniętym przed bezpośrednim nasłonecznieniem, które może powodować blaknięcie i poparzenia liści. Rośliny rosnące w cieniu rzadko kwitną i stają się wybujałe.
Roślina znosi zimą temperaturę 10°C, a może przetrwać nawet w 2°C. W okresie letnim maksymalna temperatura w pomieszczeniu powinna wynosić około 24°C.
PODLEWANIE
Hoja dzięki mięsistym liściom całkiem dobrze radzi sobie z niedostatkiem wody, a nie znosi jej nadmiaru. Roślinę najlepiej podlewać umiarkowanie, niezbyt dużymi dawkami wody, kolejny raz po przeschnięciu wierzchniej warstwy podłoża. Latem podlewamy raz w tygodniu, a zimą wystarczy raz na dwa tygodnie. Dobrze jest używać deszczówki.
NAWOŻENIE
Hoję różową nawozi się połową dawki płynnych nawozów dla roślin doniczkowych o ozdobnych liściach. Latem w okresie zawiązywania pąków kwiatowych i kwitnienia nawozimy co 3-4 tygodnie nawozami dla roślin kwitnących.
WILGOTNOŚĆ POWIETRZA
W celu odświeżenia liści i podniesienia wilgotności powietrza należy co 2 tygodnie zraszać hoję letnią wodą, tak aby nie moczyć kwiatów. Można też ustawić doniczkę na podstawce z wodą i kamykami. Podwyższenie wilgotności zimą, w okresie grzewczym zapobiegnie zasychaniu końcówek liści.
CZYSZCZENIE
Zraszanie powinno wystarczyć do utrzymania liści w czystości, ale w razie potrzeby można przetrzeć je miękką wilgotną szmatką. Lepiej nie używać środka do nabłyszczania liści.
PIELĘGNACJA PO KWITNIENIU
Nie wolno usuwać przekwitłych kwiatostanów, ponieważ następne wyrastają ze starych. Roślin nie przycinamy, należy jedynie usuwać uszkodzone liście.
PRZESADZANIE
Hoja różowa nie wymaga częstego przesadzania, wystarczy co 2-3 lata (późną wiosną, gdy korzenie wyrosną z doniczki i brak jest nowych przyrostów). Roślina lepiej kwitnie w przyciasnej, glinianej doniczce.
PODŁOŻE
Podłoże powinno być żyzne i próchnicze, ale przepuszczalne – można użyć ziemi uniwersalnej dla roślin doniczkowych z domieszką piasku. Dobry drenaż na dnie doniczki sprzyja obfitemu kwitnieniu.
ROZMNAŻANIE
Hoję różową można rozmnażać wegetatywnie przez odkłady lub ukorzenianie wierzchołkowych sadzonek pędowych (przynajmniej z dwiema parami liści i wierzchołkiem wzrostu). Sadzonki pobieramy wiosną i ukorzeniamy w mieszance piasku z torfem, pod przykryciem z folii, w temperaturze 21°C. Cały czas utrzymujemy lekko wilgotne podłoże, a po 21 dniach ukorzenione rośliny przesadzamy w zwykłą ziemię.
CHOROBY I SZKODNIKI
Hoja różowa łatwo zapada na choroby grzybowe, spowodowane nadmierną wilgotnością podłoża. Zalana roślina ma objawy podobne do zasuszenia – jej liście więdną i marszczą się, jak by były pozbawione wody. Kiedy doprowadzimy pnącze do takiego stanu, ciężko będzie nam je odratować.
Zwykle w uprawie hoi nie mamy problemów ze szkodnikami. Czasem mogą pojawić się wełnowce. Zauważymy wtedy białe, wełniste punkty na liściach. Zaatakowaną roślinę należy opryskać insektycydem systemicznym.
Zobacz także:
Storczyk Phalenopsis CZYTAJ DALEJ >>
