Ozdobą echmei są dekoracyjne liście i długo utrzymujący się oryginalny różowy kwiatostan. Ta ciekawa i łatwa w pielęgnacji roślina z pewnością wniesie do mieszkania trochę egzotyki.

Rośliny z rodzaju Aechmea należą do licznej rodziny bromeliowatych (Bromeliaceae), inaczej ananasowatych, która obejmuje około 1400 gatunków. Większość bliskich krewniaków ananasa to epifity – w naturalnym środowisku osiedlają się na innych roślinach. Zwykle rosną na drzewach, używając gałęzi jako podpór, a materiału organicznego gromadzącego się w zagłębieniach kory, jako pożywienia. W domu można je uprawiać w tradycyjny sposób w doniczce z ziemią lub przy dostatecznym zaopatrzeniu w wodę – przymocowane do kawałka kory w formie wiszącej dekoracji.

Echmea wstęgowata (Aechmea fasciata) pochodzi z lasów deszczowych Ameryki Południowej, gdzie została odkryta w 1826 roku. Sprowadzono ją do Europy na początku XIX wieku, a później na jakiś czas o niej zapomniano. Ponownie zaczęła cieszyć się popularnością w latach pięćdziesiątych. Obecnie jest łatwo dostępna – można ja kupić nawet w supermarkecie.

Echmea wstęgowata wykształca rozety długich, grubych, ciemnozielonych liści pokrytych srebrnym nalotem, tworzącym poprzeczne pręgi (stąd nazwa). Dobrze wyrośnięta rozeta może mieć średnicę do 60 cm z liśćmi długości 30 cm. Ich rynienkowaty kształt ułatwia roślinie gromadzenie wody w rozecie.

Największą ozdobą echmei wstęgowatej jest okazały kwiatostan o kształcie gwiazdy, który wyrasta ze środka rozety. Zbudowany jest z różowych przykwiatków, pomiędzy którymi wyrastają kwiaty właściwe, o barwie niebieskofioletowej. Istnieją odmiany echmei z rozgałęzionym kwiatostanem o fioletoworóżowej jaskrawej barwie np. ‘Blue Tango’.

Echmea wstęgowata, jak inne ananasowate, kwitnie tylko raz w życiu – tworzy sukcesywnie w wierzchołkowej części kwiatostanu szybko zanikające drobne kwiaty. Sam kwiatostan zachowuje świeżość przez co najmniej 6 tygodni. Pojawia się przeważnie w lecie, ale niektóre okazy mogą zakwitać w dowolnym miesiącu w ciągu roku.

Jeśli echmea nie chce kwitnąć albo chcielibyśmy przyśpieszyć kwitnienie, możemy to zrobić umieszczając ogryzek jabłka w lejku rozety liściowej młodej rośliny, który będzie wydzielać etylen, pobudzający ją do kwitnienia.

Po przekwitnięciu kwiat echmei należy usunąć, odcinając go u podstawy ostrym nożem lub sekatorem. Stara rozeta będzie stopniowo obumierać, a u jej podstawy powstaną przynajmniej 2, a czasem 3 młode rozety. W końcu obumarłą roślinę mateczną usuwa się, a odrosty oddziela i sadzi osobno do doniczek.

Zasady pielęgnacji echmei wstęgowatej

Pielęgnacja echmei wstęgowatej rosnącej w doniczce nie powinna sprawiać nikomu trudności. Należy pamiętać, że jest to roślina krótkowieczna, żyje 2-3 lata, zależnie od tego jak szybko zakwitnie (po wydaniu kwiatów stopniowo zamiera). Trzeba ją wtedy zastąpić nowym egzemplarzem, np. z odrostów korzeniowych.

MIEJSCE

Echmea w naturze bytuje w poszyciu lasów tropikalnych, gdzie nie jest wystawiona na pełne nasłonecznienie. W uprawie domowej warto stworzyć jej podobne warunki. Najlepsze będzie miejsce ze światłem rozproszonym, choć roślina jest na tyle tolerancyjna, że zniesie zarówno bezpośrednie nasłonecznienie, jak i półcień.

Echmea wstęgowata przez cały rok może rosnąc w temperaturze pokojowej: w sezonie wegetacyjnym 22-27°C, a zimą 12-18°C.

PODLEWANIE

Ziemia w doniczce powinna być stale wilgotna. Trzeba o to zadbać zwłaszcza przed kwitnieniem. Najlepiej podlewać około 2 razy w tygodniu.

W warunkach naturalnych woda z deszczów tropikalnych spływa po liściach do lejka rozety. W uprawie domowej musimy dopilnować aby w lejku rozety było stale około 2, 5 cm wody. Należy opróżniać go i nalewać świeżej (najlepiej deszczowej) wody co 3 tygodnie.

WILGOTNOŚĆ POWIETRZA

Echmea wstęgowata nie ma specjalnych wymagań co do poziomu wilgotności w pomieszczeniu. W okresie zimowym nie szkodzi jej suche powietrze w otoczeniu kaloryferów. Latem dobrze reaguje na zraszanie wodą deszczową.

NAWOŻENIE

Zasilanie młodych roślin posadzonych w żyznym podłożu jest w zasadzie niepotrzebne. Starszym okazom można kila razy w roku podać mocno rozcieńczone dawki nawozu dla sukulentów.

PODŁOŻE

Echmeę wstęgowatą sadzi się w lekką, przepuszczalną, bezwapniową ziemię, najlepiej z dużą ilością kory. Można użyć z luźnego podłoża dla storczyków albo samemu przygotować mieszankę torfu i gruboziarnistego piasku (w równych proporcjach). Nie zapominajmy o dobrym drenażu na dnie donicy.

Będąca epifitem echmea może być uprawiana bez podłoża, przytwierdzona pionowo do kawałka kory lub drewna. Korzenie echmei wykorzystanej do stworzenia takiej wiszącej dekoracji trzeba owinąć wilgotnym mchem torfowcem i obwiązać drutem, a samą roślinę systematycznie zraszać i utrzymywać wodę w lejku rozety.

PRZESADZANIE

Oddzielone od rośliny matecznej młode rozety sadzimy do małych doniczek. Przesadzamy je potem jeszcze przed kwitnieniem. Zakupiona roślina kwitnąca w ogóle nie wymaga przesadzania.

ROZMNAŻANIE

W warunkach domowych możemy łatwo rozmnożyć echmeę z odrostów, oddzielając je i sadząc do doniczek dopiero po obumarciu rośliny matecznej. Kiedy jej liście i kwiatostan uschną przy pomocy ostrego noża oddzielamy młodą rozetę od starej. Odrost powinien mieć ½ wysokości rośliny i koniecznie posiadać własne małe korzenie. Po umieszczeniu go w doniczce z torfem i warstwą drenażu na spodzie, całość obficie podlewamy wodą. Rośliny uzyskane w ten sposób zakwitną najwcześniej po roku.

Echmea wstęgowata nadaje się również do rozmnażania z nasion. Większość roślin dostępnych w sprzedaży uzyskuje się przez wysiew nasion (późną zimą lub wczesną wiosną) w podłoże specjalnie przygotowane do wysiewów. Jednak jest to o wiele trudniejszy i bardziej długotrwały proces, niż rozmnażanie z odrostów, a na kwitnienie siewek będziemy musieli poczekać 5-6 lat.

CHOROBY I SZKODNIKI

Nadmierne podlewanie i zbyt niska temperatura w szybkim czasie doprowadza do gnicia rozety lub pędu kwiatostanowego echmei. Należy usunąć wodę z rozety, przesuszyć ziemię i przenieść roślinę w cieplejsze, bardziej przewiewne miejsce.

Echmea zwykle nie jest atakowana przez szkodniki, ale w zbyt suchych warunkach uprawy może pojawić się mszyca. Przy jej zwalczaniu, warto skorzystać z domowych sposobów np. opryskać roślinę roztworem szarego mydła z wodą.