Krokusy to zaraz po przebiśniegach jedne z pierwszych zwiastunów nadchodzącej wiosny. Wprowadzają kolorowy akcent na ogrodowych rabatach, na skalniakach i trawnikach.

Krokusy, nazywane także szafranami to niewielkie rośliny cebulowe, dorastające do zaledwie 10 cm wysokości. Od lat cieszą się ogromną popularnością i są chętnie sadzone w ogrodach, parkach i zieleni miejskiej. Odznaczają się wczesnym terminem kwitnienia – zakwitają w marcu, czasem wtedy, gdy jeszcze leży śnieg.

Duże kielichowate kwiaty wyrastają pojedynczo z każdej cebulki, fachowo nazywanej bulwką. Ich płatki są zrośnięte u podstawy w rurkę i w zależności od odmiany mogą mieć różną barwę. Wyhodowano bardzo dużo odmian we wszystkich odcieniach fioletu i purpury, są także krokusy żółte, kremowe i czysto białe, a nawet dwu- i trójbarwne. Najciekawsze są te o paskowanych płatkach lub z ciemniejszymi żyłkami.

U wszystkich gatunków krokusów występują złoto pomarańczowe znamiona słupków i żółte pręciki. Z trójdzielnych znamion słupków krokusa uprawnego (Crocus sativus) wytwarza się najdroższą na świecie przyprawę – szafran. Krokusy, tak jak wszystkie wiosenne kwiaty, szybko przekwitają. W czasie, kiedy ich delikatne płatki więdną, trawiaste liście w dalszym ciągu rosną i wydłużają się. Należy je pozostawić do zaschnięcia, żeby mogły zapewnić nowej bulwce dość zapasu substancji pokarmowych, aby w następnym sezonie wydała nowy kwiat. Pokryte siateczkowatymi łuskami spłaszczone bulwki krokusów są jednoroczne, a więc bulwa mateczna zamiera, pozostawiając liczne bulwki potomne. Dzięki temu po kilku latach uprawy na tym samym stanowisku możemy doczekać się całej kępki kwitnących roślin.

SADZENIE BULW

Żeby cieszyć się wiosennym kwitnieniem krokusów, musimy ich bulwy posadzić jesienią. Najlepszym terminem będzie okres od drugiej połowy września do pierwszej połowy października, aby zdążyły się zakorzenić, a nawet wypuścić niewielkie kiełki, które będą czekać z dalszym rozwojem na nadejście wiosny. Głębokość sadzenia bulw dostosowujemy do ich wielkości, a więc wyniesie ona maksymalnie 10 cm. Rozmieszczamy je w odległości od 5 do 10 cm od siebie. Najlepiej prezentują się w większych kępach po kilka lub kilkanaście sztuk w jednym miejscu, żeby w momencie kwitnienia tworzyły barwne plamy na rabatach kwiatowych lub pod drzewami i krzewami. Można łączyć je z innymi niewysokimi blinami kwitnącymi wiosną jak kosaćce, przebiśniegi, cebulice, niskie tulipany, pierwiosnki, zawilce i inne.

Krokusy można również sadzić na trawniku – wystarczy naciąć szpadlem darń i zdjąć ją na głębokość 8-10 cm. Po umieszczeniu w powstałym miejscu bulwek, przysypać je ziemią, lekko ugnieść i przykryć zdjętą wcześniej darnią. Trawa nie powinna być bardzo zwarta, aby umożliwić krokusom późniejsze wydostanie się na powierzchnię.

Na swoim stanowisku bulwki mogą pozostawać przez kilka lat, nie ma potrzeby ich corocznego wykopywania. Czynność tę wykonujemy jeśli chcemy krokusy rozmnożyć lub przesadzić i dopiero po zaschnięciu wszystkich zielonych części rośliny (zwykle w czerwcu). Bulwki podsusza i dzieli. Do momentu jesiennego sadzenia przechowuje się je w ciemnym, ciepłym i przewiewnym pomieszczeniu.

WYMAGANIA I PIELĘGNACJA

Krokusy najlepiej rosną na słonecznym stanowisku, ale w półcieniu również sobie poradzą. Wymagają gleby próchnicznej i łatwo nagrzewającej się. Podłoże powinno być przepuszczalne i dostatecznie wilgotne o odczynie lekko kwaśnym, ponieważ krokusy z reguły źle reagują na podwyższoną zawartość wapnia. Na lekkich, piaszczystych i jałowych glebach rośliny kwitną słabo lub wcale, ponieważ ich bulwy słabo się rozrastają.

Krokusy w zależności od panującej aury mogą potrzebować podlania w okresie wzrostu i kwitnienia. Poza tym warto zadbać o ich odpowiednie nawożenie. Dokarmianie zaczynamy około 2-3 tygodnie po posadzeniu bulwek, najlepiej mieszanką nawozową z przewagą fosforu i potasu. Wiosną zaleca się dwukrotne nawożenie azotowe: po pojawieniu się roślin i tuż po ich przekwitnięciu. Po zabiegu obficie podlewamy rośliny.

PĘDZENIE KROKUSÓW W DONICZKACH

Kwitnące krokusy w doniczkach to świetny sposób na wprowadzenie wiosny do mieszkania pod koniec zimy. Do pędzenia wybieramy duże, zdrowe bulwki niektórych odmian wielkokwiatowych np. ‘Flower Record’ o ciemnoniebieskich kwiatach i ‘Pickwick’ o paskowanych. Jesienią sadzimy je do płaskich doniczek, tak aby wierzchołek nieco wystawał ponad poziom podłoża i podlewamy. Musimy je poddać przechłodzeniu. W tym celu przechowujemy je co najmniej 9-10 tygodni w zacienionym pomieszczeniu, w temperaturze poniżej 5⁰C. W tym czasie utrzymujemy stałą wilgotność podłoża. Od końca stycznia możemy je przenieść do cieplejszego pomieszczenia, gdzie bulwki zaczną się rozwijać. W zaciemnieniu trzyma się je do momentu, gdy pąki kwiatowe zaczną się wybarwiać. Zbyt wczesne przeniesienie roślin do pomieszczenia oświetlonego spowoduje, że wytworzą one wyłącznie liście.

Krokusy z doniczek nie nadają się do uprawy w kolejnym roku i gdy stracą urodę, trzeba je wyrzucić lub wysadzić w ogrodzie.

ODMIANY KROKUSÓW

Krokusy są dostępne w wielu odmianach i gatunkach. Niektóre źródła podają, że jest ich około trzydziestu.

Najbardziej popularne są krokusy wielokwiatowe (zdjęcia odmian poniżej).

Krokusy botaniczne mają delikatniejsze kwiaty o bardzo zróżnicowanych barwach (zdjęcia odmian poniżej).

CIEKAWOSTKA !!!

Nie każdy wie, że oprócz krokusów wiosennych, są też krokusy jesienne, które kwitną przed nadejściem zimy, zwykle pod koniec października. Są one delikatniejsze od gatunków wiosennych. Ich cienkie, białe łodyżki czasem uginają się pod ciężarem kwiatów. Jesienią z cebulek wyrastają kwiaty, a liście pokazują się dopiero wiosną, podobnie jak u zimowitów.

Cebulki krokusów kwitnących jesienią sadzimy późnym latem, w sierpniu. Przygotowujemy dla nich żyzne i przepuszczalne podłoże. Ciężką, gliniastą glebę należy rozluźnić piaskiem. Cebulek nie trzeba wykopywać ich co roku. Rozrastają się wolniej niż u krokusów wiosennych.

Krokusy jesienne warto sadzić pod większymi krzewami i drzewami, doskonale komponują się zwłaszcza z iglakami. Nadają się do uprawy na rabatach bylinowych, dodadzą też uroku skalnikowi. Posadzone w pojemnikach mogą zdobić balkony i tarasy.

Zobacz także:

Hiacynty – odmiany, uprawa i pielęgnacja CZYTAJ DALEJ >>