Na rabatach bylinowych u schyłku lata królują zawilce japońskie. Ich delikatne pastelowe kwiaty osadzone na długich łodygach rozświetlają ogrodowe zakątki od końca sierpnia do przymrozków, kiedy większość roślin ma już zasuszone kwiatostany i nie wygląda zbyt atrakcyjnie.

Zawilce japońskie zwane też anemonami to mieszańce powstałe ze skrzyżowania dwóch gatunków: Anemone hupehensis i Anemone vitifolia. Ich nazwa pochodzi od greckiego słowa anemos, co oznacza wiatr. W dawnych czasach zwane były kwiatami wiatrów i wierzono, że swoje płatki rozchylają tylko przy wietrznej pogodzie. W rzeczywistości takie zjawisko nie występuje, ale za to łodygi zawilców kołyszą się przy każdym podmuch wiatru. Chociaż pędy są cienkie i sprawiają wrażenie delikatnych nie wymagają podpór i są na tyle mocne, że się nie łamią.

WYBÓR ODMIAN

Zawilce japońskie w zależności od odmiany, różnią się wysokością, barwą i wyglądem kwiatów.

Odmiana ‘Rosenschale’ dorasta do 80 cm i odznacza się pojedynczymi kwiatami barwy ciemnoróżowej. Mogą być one dodatkiem do jesiennych bukietów, ponieważ po ścięciu długo zachowują świeżość w wazonie.

Odmiana ‘Konigin Charlotte’ ma bladoróżowe półpełne kwiaty o średnicy około 5 – 7 cm, zebrane w luźne baldachy. W pełni kwitnienia jej kwiatostany górują nad rabatą – potrafią urosnąć nawet na metr. Wyglądają naprawdę imponująco.

Odmiana ’Margarete’ to mieszaniec osiągający 90 cm wysokości, o intensywnie ciemno różowych kwiatach ze słoneczno-żółtym środkiem. Kwiaty te są niezwykle urokliwe, złożone z dwóch rzędów gęsto osadzonych licznych płatków.

Odmiana ’Honorine Jobert’ to mieszaniec o zwartym pokroju dorastający w czasie kwitnienia do 50 – 75 cm wysokości. Kwiaty liczne, w pąkach różowe, po rozwinięciu śnieżnobiałe, o średnicy 6-8 cm.

WYMAGANIA I TOWARZYSTWO INNYCH ROŚLIN

Zawilce najlepiej prezentują się posadzone w większych grupach. Swoje okazy umiejscowiłam z tyłu rabaty na tle mat wiklinowych umocowanych na ogrodzeniu. Starałam się zapewnić im odpowiednie stanowisko z dala od drzew i krzewów, ponieważ zawilce płytko się korzenią i nie znoszą konkurencji o wodę i pokarm. Lubią rosnąć w cieniu większych roślin, ale nie w ich bezpośrednim sąsiedztwie. Dobrym towarzystwem będą dla nich inne byliny jak delikatne tawułki, bodziszki, szałwie oraz wysokie świecznice, różne odmiany astrów, hortensje i trawy ozdobne.

Zawilce nadają się do nasadzeń naturalistycznych. Okazale prezentują się posadzone pod wschodnimi lub zachodnimi ścianami budynków czy altan. Mogą rosnąć nawet w słońcu, pod warunkiem, że podłoże będzie stale wilgotne. Lubią żyzną, próchniczną glebę. Jej odczyn nie ma większego znaczenia. Ważne żeby dostarczyć roślinom dostateczną ilość wody w okresie wegetacji. Dla dobrego kwitnienia niezbędne jest nawożenie organiczne, a najlepiej zastosować kompost.

ZIMOWANIE

Odpowiednim terminem do sadzenia zawilców japońskich jest wiosna, aby młode okazy zdążyły się dobrze ukorzenić przed nadejściem mrozów. W naszych warunkach klimatycznych rośliny te zimują dość dobrze pod warunkiem, że zostaną przykryte ściółką. Taka ochrona jest szczególnie ważna w pierwszych latach po posadzeniu, gdzie warstwa okrywy powinna mieć przynajmniej 20 cm grubości. Starszym roślinom wystarczy lżejsze okrycie, gdyż zimujące karpy z pąkami są głębiej położone pod powierzchnią ziemi.

Zawilce japońskie nie lubią przesadzania i dobrze rosną w jednym miejscu przez wiele lat. Szybko się rozrastają wypuszczając odrosty korzeniowe i w krótkim czasie zadarniają duże powierzchnie, tworząc gęste kępy, obficie kwitnące przez całą jesień. Polecam te kwiaty wszystkim wielbicielom jesiennych ogrodów.

Na wiosenne rabaty polecam zawilce wiosenne CZYTAJ DALEJ >>